Hola Panama!

Dag 6 - 31 december 2016 (Panama City)

Als we 's ochtends wakker worden kijken we natuurlijk eerst even naar buiten en zien we een strak blauwe lucht! Een half uurtje later gaan we naar buiten voor een ontbijtje en is het gek genoeg ineens weer heel erg bewolkt. Eigenlijk vinden we dit niet eens zo erg, want we moeten nog wel erg wennen aan de warmte!

We vinden een leuk tentje waar we de dag beginnen met een heerlijke empanada en de warme "tea to go" hebben omgewisseld voor een koude ice tea binnen in de airco! Tijdens het ontbijt maken we onze plannen voor de rest van de dag en zo kijken we onder andere hoe we op oudejaarsavond bij de beach balldrop party op Panama city beach kunnen komen. Tsja dat blijkt een erg lastig verhaal te worden, omdat we er op dat moment achter komen dat het niet in Panama blijkt te zijn, maar in Florida.... Oeps, dat wordt iets anders verzinnen! We vragen de aardige bediening om tips en krijgen het advies om naar de romantische wijk Casco Viejo te gaan, het schijnt hier heel sfeervol te zijn en er zijn feestjes en muziek op straat.

Na het ontbijt is het eerst tijd om de metro te pakken richting de Miraflores sluizen, één van de uitkijkpunten op het Panama kanaal. We moeten hiervoor overstappen op het grote bus/metrostation Albrook. Nergens is te vinden welke bus we vanaf daar moeten hebben en door veel navraag in ons beste Spaans komen we eindelijk bij een bus die ernaartoe "schijnt" te gaan. De metrokaart is hier niet geldig, maar als we erachter proberen te komen hoe we dan aan een kaartje moeten komen, mogen we ineens gewoon gratis doorlopen (....wat zijn het toch gulle mensen die Panamezen!) De bus waar we instappen is echt te leuk; allemaal kleurtjes, gekke banken en versiering, keiharde salsa muziek en we zitten midden tussen de Panamezen. We hebben geen idee of we op bestemming uitkomen, maar het is nu al leuk! En jawel hoor we komen zowaar ook nog bij het Panama kanaal uit. Nadat we een rondje door het bijbehorende museum hebben gelopen, kijken we via diverse uitzichtplatformen naar de enorme sluizen. Helaas ligt er geen grote boot te wachten, maar we zien de sluizen wel in werking voor 4 normale boten. Een panamees regelt voor ons een goedkope taxi terug naar Albrook en daar slaan we nog even lekker wat fruit, koekjes en drinken in bij een enorme supermarkt. We frissen ons op in het hotel en volgen het advies op om naar Casco Viejo te gaan. Dit keer regelen twee jongeren uit Costa Rica die we tegenkomen een goedkope taxi samen met ons naar het centrum, het is wel onze dag! Casco Viejo is echt een super schattige wijk met prachtige huizen, leuke binnenpleintjes met kerstversiering en het heeft een mooie wandelboulevard langs het water. We lopen een rondje door de stad, genieten van een heerlijke cocktail op één van de binnenpleintjes en proosten op Nederland waar het inmiddels nieuwjaar is! Op het pleintje met op de achtergrond een schattig kerkje staat een gitarist te spelen, waardoor het met recht een romantische wijk genoemd mag worden! We besluiten in het tentje ernaast een kan sangria te bestellen en lekker rustig te gaan eten. Als we om 23uur nog een stukje gaan lopen komt er overal salsa muziek uit de huizen en zijn de feesten volop aan de gang. Er zijn veel mensen op straat en met name op de pleinen hangt een erg gezellige sfeer. Op de boulevard is een mooi bijna 360graden uitzicht en hangt er een gezellige sfeer door de muziek van het feest beneden aan de boulevard en dus besluiten we om hier te blijven tot 00.00uur. En dan gaan we voor de eerste keer samen het nieuwe jaar in; in onze korte broek, op een prachtige bestemming, met heerlijke salsamuziek op de achtergrond! We genieten van het vuurwerk en de vele wensbalonnen om ons heen. Er zijn vooral een paar centrale plekken waar vuurwerk wordt afgestoken, waardoor de hysterie die we verwacht hadden meevalt. Als het meeste vuurwerk voorbij is pakken we na een heerlijke relaxte avond een taxi terug naar ons hotel.

Dag 7 - 1 januari 2017 (Panama City - Boquete)

Gelukkig hebben we geen kater van oud- en nieuw, want om 08.30uur staat de wekker omdat we vandaag een lange reisdag te gaan hebben via David naar Boquete. We pakken de metro richting Albrook en als we daar aankomen zien we al dat er minder bussen staan dan gisteren, waardoor er toch iets van een onderbuikgevoel ontstaat. In de centrale hal is het één en al drukte en de hokjes waar je tickets kunt kopen zijn gewoon open, waardoor het onderbuikgevoel weer verdwijnt. Dit duurde echter niet lang, want als we bij het hokje voor David aankomen, zien we een handgeschreven bordje met "Hay no buses David". Shit, we hadden wel op internet gekeken en daar stond dat er de hele dag om de 45minuten bussen zouden gaan, maarja ze waren er even bij vergeten te vermelden dat dit op 1 januari niet het geval is. We komen gelukkig een ander Nederlands stel tegen met hetzelfde probleem en samen met hen vogelen we uit wat er mogelijk is. De opties zijn of om 15.30uur de bus naar Chririqu (de streek waar we heen moeten, maar we hebben geen idee waar de bus dan heen gaat), of de hele dag in Panama stad blijven en om 00.00uur de oorspronkelijke bus naar David of om 11.00uur de bus naar Santiago (alvast een paar uur in de goede richting) en maar hopen dat daar een bus naar David gaat en dat we dan nog een bus vinden naar Boquete. Het is 10.55uur en we besluiten voor de laatste optie te gaan. Erwin rent over het station om kaartjes te kopen en Annemieke besluit toch maar om niet op Erwin te blijven wachten maar er achteraan te sjokken als een soort pakezel met twee backpacks, twee rugtassen en nog een tasje met eten. Als Erwin kaartjes wil kopen zeggen ze dat we gewoon door moeten lopen en in een bepaalde bus moeten instappen. Nu is het maar hopen dat we niet ergens een keer een kaartje moeten laten zien want die hebben we niet en het is hopen dat er niet opeens nog een Santiago ergens helemaal aan de verkeerde kant van Panama (of Florida....) blijkt te liggen. Gelukkig gaan we de goede kant op. Het is een hele fijne bus met Airco en ruim 4,5uur later komen we aan in Santiago. Onderweg genieten we van de groene Panamese natuur, de kleine dorpjes waar we doorheen rijden en doezelen we nog een beetje weg. Aangekomen in Santiago gaat er tot onze grote opluchting nog één laatste bus naar David, waarvoor we een plekje weten te bemachtigen. Er wordt verteld dat we nog een half uur hebben, waardoor we even snel gaan plassen en wat eten willen halen. Echter als we in de rij staan voor een hapje eten worden we geroepen dat de bus al gaat vertrekken. Aangezien we 's ochtends door al het gedoe geen tijd meer hadden om een ontbijt te halen, zaten we de hele dag al op een dieet van koekjes en fruit. Dat was dus wel even een tegenvaller, ach ja we hebben in ieder geval een bus dus dan maar weer verder aan de koekjes en fruit. De tassen worden bovenop het dak gebonden en als we al rijden beseffen we ineens dat er in de bergen heel veel regen valt en dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat al onze spullen zeiknat worden. Het is ons vandaag gegund en het is gelukkig droog gebleven! Onderweg hebben we leuke gesprekken met Jasper en Laura die voor 6 maanden op reis zijn en blijkt dat zij gisteravond ook naar de beach balldrop party wilde gaan, waardoor het enigszins verzacht dat we er niet als enige ingetrapt zijn! Eenmaal aangekomen in David nemen we afscheid van hen en vinden we zowaar ook nog een bus naar Boquete en de mogelijkheid om nog iets van eten naar binnen te proppen. Na een uurtje in deze lokale krakkemikkige bus komen we gewoon toch nog aan op onze eindbestemming! We gaan snel naar het hotel om de tassen te droppen en lopen dan nog een rondje door het dorp waar we als avondmaal nog een worst op een stokje halen en vervolgens heerlijk gaan slapen.

Dag 8 - 2 januari 2017 (Boquete)

Oei wat liggen we nog lekker te slapen als het wekkertje om 06.30uur gaat. Vannacht hebben we heerlijk zonder airco geslapen, want het koelt hier flink af doordat we in de bergen zitten. We krijgen een door de eigenaar vers gemaakt havermoutontbijtje met wat fruit omdat het ontbijt nog niet geopend is. In het centrum vertrekken we nadat we ons goed hebben ingesmeerd met een bus naar de Chririqu rivier, wat nog bijna 2 uur rijden is. Het is wel echt een prachtige tocht door de bergachtige omgeving en kleine dorpjes. Eenmaal aangekomen gaan we nog even snel plassen en heeft Annemieke der eerste directe contact met de Panamese dieren als ze met der broek op der knieën midden in een mierenhoop wil gaan plassen. Gelukkig bedenkt ze zich nog op tijd om eerst der broek omhoog te doen voordat ze uit de bosjes wegrent om de tientallen prikkende mieren van haar voeten en benen af te halen. Enig hoor zo één zijn met de natuur! Na wat uitleg is het tijd om de raft op te gaan, samen met een gezellig Spaans, Zwitsers en Roemeens gezelschap en een leuke gids. We hebben gekozen voor de moeilijke route, wat betekent dat hij ons over grote stenen heen stuurt, waardoor je raft half kantelt en je een grotere kans hebt om eruit te vallen. Sommige stukken gaan echt heel hard en hierbij kost het veel moeite om in de raft te blijven! Al een paar keer vielen er mensen uit onze raft en toen de raft voor ons op een heftig stukje volledig over de kop sloeg viel ook de hele kant van Erwin uit de raft en scheelde het niet veel of onze raft was ook echt omgeslagen. Dat ging best hard, maar gelukkig was iedereen goed terecht gekomen en konden ze weer uit het water gevist worden! Tussendoor maken we nog een stop voor een lekkere lunch. Het tweede gedeelte van de route is wat minder heftig, waardoor we af en toe ook van de prachtige omgeving waar we doorheen gaan kunnen genieten. Het is onwijs groen, met veel vogels en wat aapjes aan de kant. Als we vol adrenaline weer veilig aan de kant gekomen zijn, op wat blauwe plekken, bloeduitstortingen en mierenbulten na dan, genieten we van een lekker koud drankje op deze mooie zonnige dag. Bij ons verblijf komen we ook even lekker bij met een hapje en een drankje en genieten we van ons mooie uitzicht op de bergen. Er is een prachtige regenboog te zien, omdat het hier bijna de hele dag nevelt. Echt heel bizar die nevel omdat het hier vrijwel de hele dag zonnig is. Verder wisselen we nog leuke reiservaringen uit met een ander stel Nederlanders in ons verblijf. Heel veel restaurants zijn nog gesloten waardoor we een echte panamese hap gaan eten: rijst met kip. Het Panamese eten tot nu toe is afgezien van de empanadas niet bepaald culinair, het is namelijk alleen maar rijst met kip en met een beetje geluk kun je nog iets van bonen of tomaat krijgen, maar meestal is er geen groente te bekennen. Om 21.30uur kruipen we lekker ons bedje in, want morgen gaat vroeg de wekker!

Dag 9 - 3 januari 2017 (Boquete - Bocas del Toro)

Om 05.45uur gaat de wekker, het begint voor Erwin wel erg op z'n werktijden te lijken, al is de bestemming wel ietsje beter want we gaan vandaag richting Bocas del Toro. Bij ons verblijf was een sandwich voor ons in de koelkast klaargelegd, dus deze eten we lekker op voordat we om 07.00uur in het busje stappen en afscheid nemen van het leuke dorpje Boquete waar we stiekem nog best wat langer hadden willen blijven!

De route naar de haven van Almirante (nouja we verwachten een haven, maar het blijkt niet meer te zijn dan een paar steigers waar speedbooten aan vastliggen) is aan de ene kant super leuk, we rijden namelijk door de bergen met mooie uitzichten. Aan de andere kant is de route echt verschrikkelijk, één en al bochtjes, bergje op en bergje af en verschrikkelijk veel gaten in de weg waardoor er nog meer geremd en geslingerd wordt.

Bijna 4uur later stappen we op de speedboot voor een mooi tochtje naar het eiland! We kunnen al inchecken en hebben echt een onwijs mooi appartement op een paar minuten lopen van het centrum. Nadat we lekker geluncht hebben huren we fietsen bij het verblijf en gaan we richting Playa Bluff. De fietstocht per omafiets hadden we eigenlijk per mountainbike moeten doen, gezien de deels onverharde wegen en heuveltjes..... We hebben een prachtig uitzicht op de fiets en het strand waar we aankomen is nog mooier! Het is een lang smal wit strand met kokosbomen en onwijs hoge golven. Hier relaxen we een tijdje, totdat onze spullen bijna wegspoelen door een onwijs hoge golf (*ahum*). Nadat we ons thuis opgefrist hebben lopen we een rondje door het levendige stadje en eten we een heerlijke Indiase schotel met lekkernijen. Nog even snel deze blog posten en dan is om 23.15uur de dag wel weer lang genoeg geweest!